το mycomics.gr κανει παραγωγές βίντεο σχατικά με τα κόμικς.. να λίγα απο τα βίντεο μας !!!

κάνετε κλίκ να πάτε στο κάναλι μας στο YouTube για να δείτε περισσότερα..!!

 

ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

διδάσκει μέσα απο τη ζωή και την πείρα του ο ισχυρός, επιτυχημένος, ανελέητος, εργασιομανής, ταλαιπωρημένος, άσπλαχνος, φωνακλάς, νευρικός και πάνω απ'όλα τσιγκούνης...

ΠΡΟΣΟΧΗ !!!

Καλά θα κάνουν να εξέλθουν της σελίδας όσοι είναι ανήλικοι, ανυποψίαστοι, αδύνατοι, κολιόμενοι, τεμπέληδες, ρομαντικοί, σπαστικοί, φυτά, χαζοϊδεαλιστές, συντηριτικοί, σοβαροί και ανιδιοτελείς κάθε ηλικίας.

Τα Μαθήματα Οικονομίας του Θείου Σκρούτζ απευθύνονται σε δυνατούς, αποφασιστικούς, ριψοκίνδυνους, υποψιασμένους, έξυπνους, πολυταξιδευμένους, έμπειρους, σε άνδρες κάθε φύλου και γενικά σε ώριμους με γερό στομάχι, νεύρα και με διάκριση στόν αυτοσαρκασμό και το χιούμορ...!!!

disney, disney comics, uncle scrooge, carl barks, silver age comics, dell comics, four colour comics, donald duck, mickey mouse
Η πρώτη εμφάνιση του Θείου Σκρούτζ το 1947 σίγουρα δεν αντιπροσωπεύει το πνεύμα του Ουώλτ Ντίσνεϋ ο οποίος κυνηγούσε την επιτυχία μέσα από τις ταινίες κινουμένων σχεδίων στον κινηματογράφο. Τα κέρδη και η αναγνώριση θα του τα έδιναν γλυκανάλατοι κλασσικοί ήρωες παραμυθιών όπως η Χιονάτη, η Σταχτοπούτα, ο Πινόκιο, Πήτερ Πάν και συναφείς δικοί του ήρωες όπως ο Ντάμπο, η Λάιδη και ο Αλήτης, τα σκυλιά της Δαλματίας και άλλοι. Ήταν αδιανόητο ένας χαρακτήρας σαν τον Θείο Σκρούτζ να είναι δημιουργία του γιατί δεν είναι ένας απλός ήρωας. Ο Θείος Σκρούτζ είναι Αντί-ήρωας δηλαδή ένας χαρακτήρας με αποθέματα δυνάμεων και χαρισμάτων ασυνήθιστα και απόμακρα. Το σκληρό και αποφασιστικό του ύφος στο πρώτο-πρώτο καρέ που εμφανίστηκε τα λέει όλα. Δεν είναι φιγούρα αυτή για να μαγέψει τα παιδιά και τους γονείς τους και σίγουρα θα τον απόρριπτε αμέσως ο Ουώλτ Ντίσνεϋ. Λάθος Μέγα! Ο κόσμος και ειδικά τα παιδιά λατρεύουν και έλκονται αμέσως από τούς αντί-ήρωες. Το ένστικτο του Κάρλ Μπάρκς "γέννησε" έναν ύπερδυναμικό, σκληρό και αντικοινωνικό χαρακτήρα αλλά και αναμφισβήτητα επιτυχημένο. Γιατί ο Πλούτος δεν αμφισβητείται από κανέναν και ο υπερπλούσιος Θείος Σκρούτζ είχε όλο το δικαίωμα να είναι όσο εκκεντρικός και αντικοινωνικός ήθελε χωρίς να τον νοιάζει η γνώμη του κόσμου γιατί απλά είχε κατακτήσει τον κόσμο..!!! Κοιτάξτε καλά για άλλη μια φορά το καρέ δίπλα. Σφιγμένες γροθιές, παρατεταμένο μέτωπο, σφιγμένα δόντια, φρύδια που σμίγουν από οργή, διαπεραστική ματιά και οι μεγάλες φαβορίτες και τα γυαλιά - γνώρισμα του υπερήλικα σοφού - που όμως έχει ενεργητικότητα και αποφασιστικότητα που θα ζήλευαν νέοι, σίγουρα κλόνισε τούς αναγνώστες των κόμικς και αυτοί με τη σειρά τους μέσα από τα γράμματά τους πέρασαν το μήνυμα στους εκδότες: Γουστάρουμε πολύ τον Θείο Σκρούτζ ! Θέλουμε κι άλλες ιστορίες με τον Θείο Σκρόυτζ Και έτσι έγινε..!!! Οι μετοχές του Κάρλ Μπάρκς ανέβηκαν και έδωσαν ζωή στον πιο δημοφιλή ήρωα μέσα στα Ντίσνεϋ κόμικς !!!
Ο Θείος Σκρούτζ παιδί δεν πήγε σχολείο και βίωσε απο πολύ μικρός το αποκρουστικό πρόσωπο της φτώχειας και την μεγάλη αλήθεια της ζωής: Ο Αγώνας για επιβίωση και επικράτηση στη ζωή είναι αναπόφευκτο και δυσάρεστο γεγονός και όσο πιο σύντομα το συνειδοτοποιήσει αυτό κανείς τόσο το καλύτερο. O Θείος Σκρούτζ δεν έπαιζε playstation και δεν του αγόραζαν οι γονείς του σοκολάτες και δωράκια. Ούτε κοιμόταν σε ζεστό κρεβατάκι. Ο Θείος Σκρούτζ ήταν απλά ένας πιτσιρικάς λουστράκος και με ένα χειροποίητο κασελάκι λούστρου που του έφτιαξε ο πατέρας του βγήκε στα πεζοδρόμια της Γλασκώβης να παλέψει για το μεροκάματο. Όλοι από τη στιγμή που γεννιόμαστε έχουμε έξοδα και είμαστε ελλειμματικοί (δηλαδή δεν καλύπτουμε τα έξοδα αυτά) γιατί απλά δεν είμαστε σε θέση να αγωνιστούμε για να έχουμε έσοδα. Μέχρι την ενηλικίωσή μας οι γονείς μας καλύπτουν αυτό το έλλειμμα και αυτό το κάνουν υπακούοντας σε θεμελιώδη οικονομικό νόμο που θα δούμε παρακάτω. Η βιολογική υπόσταση του Ανθρώπου τον φορτώνει με έξοδα και ευθύνες δηλαδή να θρέψει, να συντηρήσει τον εαυτό του και τον προστατέψει απο το εξωτερικό περιβάλλον παρέχοντας του καταφύγιο (σπίτι) για να κοιμηθεί και να προετοιμαστεί για τη επόμενη μέρα της βιοπάλης. Αυτός ο κύκλος θα συνεχίζεται μέχρι το Τέλος και μόνο οι δυνατοί και οι ικανοί τον βγάζουν είς πέρας. Ανίκανοι, αναποφάσιστοι, δειλοί, ατυχείς, αφελείς θα ξεμείνουν και θα νοιώσουν την εγκατάλειψη, τον αποκλεισμό, το περιθώριο και το Αναπόφευκτο. Αυτή ήταν και είναι η ζωή του Ανθρώπου από τη Αυγή του Χρόνου.
. Τα πρώτα έσοδα είναι ένα νομοτελειακό γεγονός που συμβαίνει σε όλους αργά ή γρήγορα με τον ένα ή άλλο τρόπο. Τα έσοδα προσδιορίζουν την ανθρώπινη ζωή γιατί το εισόδημα είναι ή αποκρυστάλλωση του αγώνα για επιβίωση. Το καθημερινό εισόδημα μας πρέπει να καλύπτει τουλάχιστον τις αντίστοιχες καθημερινές βασικές ανάγκες μας και όσο πιο πολύ είναι (έτσι ώστε να περισσεύει απο λίγο κάθε μέρα), τόσο μας δίνει ένα αίσθημα ασφάλειας και απομακρύνει την απειλή της φτώχειας και των δεινών που την συνοδεύουν. Το πλεονάζων, παγιωμένο και αδιάθετο εισόδημα που μας εγγυάται ευημερία και απομακρύνει το φάσμα της φτώχειας καλείται Κεφάλαιο. Είναι ο Πλούτος.  
  Tίποτα δεν είναι δωρεάν. Όλα τα άλλα που μπορεί να ειπώνονται, απλά είναι η εξήγηση αυτού του Σιδερένιου Νόμου. Ναι, οι γονείς καλύπτουν το έλλειμμα (τίς καθημερινές ανάγκες) των ανίκανων να δουλέψουν (λόγω μικρής ηλικίας) παιδιών τους. Θα πουν ότι είναι απο αγάπη. Στη πραγματικότητα τα πιστώνουν Κεφάλαιο με σκοπό να κερδοσκοπήσουν αργότερα. Ενστικτωδώς ο άνθρωπος τείνει να αφήσει απογόνους και ενστικτωδώς επενδύει σε αυτούς πιστώνοντας τους ( επενδύωντας σε αυτούς είσόδημα και κεφάλαια ), ευελπιστώντας και εικάζοντας ότι αργότερα αυτή η επένδυση θα αφήσει πολλαπλάσια κέρδη ( δηλαδή δυνατούς και ευημερεύοντες απογόνους ικανούς να εγγυηθούν τη συνέχεια του είδους τους αλλά και να αναλάβουν και αυτούς τούς ίδιους στη Δύση της ζωής τους όταν θα είναι και αυτοί με τη σειρά τους αδύναμοι να καλύψουν τα έξοδά τους ). Η κερδοσκοπία είναι απόλυτα δικαιολογημένη ανθρώπινη ενέργεια γιατί ενδέχεται να δώσει κέρδη μεγάλα και σχετικά γρήγορα σε σχέση με το κεφάλαιο που πιστώνεται σε αυτόν το σκοπό. Η Πίστωση και η Κερδοσκοπία ενώ είναι διαφορετικά πράγματα πάνε πάντα μαζί. Η Πίστωση και η Κερδοσκοπία είναι σιαμιαίες αδερφές.
   

Εκτός απο τούς πραγματικά άτυχους, τα παιδικά χρόνια είναι τα πιο ωραία της ζωής τους για τον απλούστατο λόγο ότι δεν χρειάζεται να μοχθούν για να καλύψουν τίς ανάγκες (έξοδα) της ζωής τους γιατί κάποιος άλλος (οι γονείς) το κάνει γι' αυτούς. Όταν όμως έρχεται η ώρα να αγωνιστούν στο στίβο της Ζωής εκπλήσσονται και δυσαρεστούνται αφάνταστα από την νέα σκληρή πραγματικότητα που απαιτεί συνεχή επιφυλακή, εργασία, ευθύνη, κόπο, εφευρετικότητα, ελιγμούς, προσοχή, λίγο ελεύθερο χρόνο και ονειροπολούν τη παλιά καλή εποχή που όλα φαινόντουσαν ( χωρίς να είναι όμως !!! ) εύκολα, απλά και αθώα. Αυτός ο πόθος είναι συνεχής και ενδόμυχος και σπρώχνει τούς ανθρώπους αυτούς σε ψεύτικες πεποιθήσεις, ονειροπωλήσεις και φρούδες ελπίδες ότι θα υπάρξει κάποιος, κάποτε και με κάποιο τρόπο θα έχει την ευγενή καλοσύνη να αναλάβει τη επιβίωση τους ( όπως τότε που ήταν παιδιά ) για να μη χρειάζεται να μοχθούν. Σε αυτή τους την αδυναμία και ψευδαίσθηση βασίζονται μια μεγάλη μερίδα Πονηρών και Υποψιασμένων συνανθρώπων τους που με διάφορα Τεχνάσματα και Μηχανές βρίσκουν τρόπους και παρασιτούν εις βάρος τους, εξασφαλίζοντας για τους εαυτούς τους άνετη επιβίωση και στους άλλους (στα κοροΐδα και θύματα που τους πίστεψαν και έπεσαν στην παγίδα τους ) μια ακόμη πιο δύσκολη ζωή. Ο καθένας μας λοιπόν έχει δύο επιλογές: ή θα γίνει παραγωγικός ( και έτσι θα καλύψει μόνος του τα έξοδά του ) ή θα γίνει παράσιτο στους υπόλοιπους παραγωγικούς ( θα του καλύπτουν οι άλλοι τα έξοδά του ). Όλοι έχουμε την τάση να γίνουμε παρασιτικοί και πολλές φορές ο διαχωρισμός μεταξύ παραγωγικών και παρασιτικών ανθρώπων και δραστηριοτήτων είναι δυσδιάκριτος.

Ο Παραγωγικός άνθρωπος διεξάγει έναν διαρκή και διμέτωπο αγώνα, αφ' ενός να αποσπάσει μέσα από το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον που ζεί τα αγαθά για την αυτοσυντήρηση και βελτίωση της ζωής του ( και των απογόνων του ), αφ' ετέρου να απαλλαγεί από το βάρος των παρασιτικών ανθρώπων που επίμονος και μόνιμος σκοπός τους είναι να παρακάθονται στο τραπέζι της διανομής χωρίς να έχουν κοπιάσει στο μέτωπο της παραγωγής. Ο διμέτωπος αυτός αγώνας δεν έχει ανάπαυλα και τέλος. Ανάπαυλα και χαλάρωση της επιφυλακής και της εγρήγορσης σημαίνει αυτοεγκατάλειψη, παρακμή, οριστική αποτυχία, χρεοκοπία. Όλη η ανθρώπινη ιστορία έχει τη σφραγίδα του διπλού αυτού αγώνα.. Όλες οι κοινωνικές ζυμώσεις και αντιδράσεις είναι προσπάθειες να απαλλαγεί ο παραγωγικός άνθρωπος από τα παράσιτά του. Η ψυχοφθορά και η κούραση του διμέτωπου αυτού αγώνα καταστεί τον παραγωγικό άνθρωπο πολλές φορές ευάλωτο σε ουτοπικά όνειρα και ιδεολογίες (πομπώδεις αερολογίες ) που υπόσχονται επιβίωση χωρίς συνεχή Αγώνα. Αυτά όλα είναι τεχνάσματα των παρασιτικών ανθρώπων. Οποιαδήποτε ιδεολογία δεν έχει σημασία τι πρεσβεύει ( στα φανερά ) αλλά ποιανού προσώπου ή ποιανής κοινωνικής ομάδας τα συμφέροντα εκφράζει ( στα κρυφά ! ).

Στον Αγώνα για επιβίωση ο δρόμος είναι συνεχής, μοναχικός και μόνιμα δύσκολος. Οποιος εμφανίζεται και υπόσχεται βοήθεια, ένα σκοπό έχει: να σε φάει..

Όσο προχωρούσαν σε πολυπλοκότητα οι ανθρώπινες κοινωνίες αναγκάστηκαν να υιοθετήσουν ένα μέσο που θα έκανε τίς συναλλαγές τους πρακτικά πιο εύκολες και γρήγορες. Ένα μέσο που θα ήταν εύκολο να φυλαχτεί και να μεταφερθεί γιατί μην ξεχνάμε ότι μετά την απόκτηση Κεφαλαίου η διαφύλαξη και διακίνηση του με σκοπό την παραπέρα μεγένθυσή του είναι το πάν. Αυτό το Μέσο είναι το Χρήμα. Στο παρελθόν (σε όλη σχεδόν τη περίοδο της ιστορίας μέχρι και στις αρχές του εικοστού αιώνα) το ρόλο αυτό του χρήματος το έπαιζαν ευγενή μέταλλα όπως ο Χρυσός και ο Άργυρος ( ασήμι ) καθώς και οι πολύτιμοι λίθοι (διαμάντια, ρουμπίνια, ζαφείρια, σμαράγδια κ.α. ). Είναι γνωστή σε όλους μας η προσπάθεια των αλχημιστών να εφεύρουν την Φιλοσοφική Λίθο έτσι ώστε να μπορούν να μετατρέψουν οποιοδήποτε μέταλλο σε Χρυσό. Ο πόθος του Ανθρώπου να δημιουργήσει Κεφάλαιο ( Πλούτο ) από το τίποτα χωρίς κόπο και αγώνα ήταν και είναι αιώνιος και αέναος.
 
 
Στα τελευταία ενενήντα χρόνια της Ιστορίας υπήρξε εσκεμμένα σταδιακή εγκατάλειψη του Χρυσού στο ρόλο του χρήματος ( γιατί ο Χρυσός δεν εξυπηρετούσε τούς δόλιους σκοπούς των παρασίτων μιάς και δεν μπορούσε να δημιουργηθεί από το τίποτα ) και έγινε η αντικατάστασή του με χαρτονομίσματα. Η σύγχρονη Φιλοσοφική Λίθος στη διάθεση των Κεντρικών Τραπεζών είναι πλέον οι εξελιγμένες εκτυπωτικές μηχανές των νομισματοκοπείων τους και οι υπολογιστές τους. Παράγουν και δημιουργούν Χρήμα από το πουθενά είτε σε χάρτινη μορφή είτε σε ψηφιακή - απλά νούμερα μέσα στους υπολογιστές τους. Έτσι η απόκτηση Πλούτου και κατ' επέκταση εξουσίας γίνεται πλέον κατά βούληση και κατά παραγγελία. Η δόλιος σκοπός αυτής τής σύγχρονης εφεύρεσης ( της δημιουργίας Πλούτου από το τίποτα ) είναι ο Πληθωρισμός, φαινόμενο σύγχρονο ( δεν υπήρχε στούς προηγούμενους αιώνες ) και είναι το σκόπιμο αποτέλεσμα της εγκατάλειψης της χρήσης του Χρυσού ως χρήματος. Πληθωρισμός είναι ο ρυθμός αύξησης των Τιμών στη μονάδα του Χρόνου και είναι ένα φαινόμενο με προφανή επίβουλο σκοπό να καθιστά την απόκτηση, διακράτηση και αύξηση Κεφαλαίου δύσκολη έως αδύνατη για τον Παραγωγικό Άνθρωπο, έτσι ώστε να είναι μόνιμα οικονομικά αδύναμος και κατά συνέπεια ευάλωτος στη παραμυθολογία αυτών που εμφανίζονται ώς Προστάτες, Αρωγοί, Βοηθοί. Αντιπρόσωποι, Ειδικοί ( και όποιον άλλο τίτλο μπορείτε να φανταστείτε..!!! )

  Το εισόδημα - Κεφάλαιο ( που όπως είπαμε παραπάνω είναι η αποκρυστάλλωση του αγώνα του Ανθρώπου για τη επιβίωσή του ) προσδιορίζει και δίνει νόημα στη ζωή του αγωνιζόμενου Ανθρώπου καθώς θάρρος και ελπίδα για τη συνέχεια μιάς και ο Αγώνας συνεχίζεται μέχρι Τέλους. Το θεωρεί προέκταση του εαυτού του και παρ' όλο που αυτό είναι μια ψευδαίσθηση παίζει μεγάλο ρόλο στο να τον παρακινεί να ξεχνά το εφήμερο της Ύπαρξης του. Είναι η Ιδιοκτησία ( με μια λέξη..) Η ιδιοκτησία είναι ο αποκλειστικός έλεγχος και χρήση του εισοδήματος ( Κεφαλαίου ) σε διάφορες μορφές ( κινητές αξίες, μετρητά, μετοχές, ακίνητα, ομόλογα, κ.λ.π.) για όσο χρόνο αυτό διαρκεί  γιατί ανά πάσα στιγμή μπορεί αυτός ο έλεγχος και αποκλειστική χρήση να χαθεί μέσα στη πάλη της επιβίωσης και να τον κερδίσει κάποιος άλλος. Η ιδιοκτησία ποτέ δεν είναι εγγυημένη και μόνιμη, και όσο διαρκεί απλά επιβεβαιώνει τη επιτυχία του αγώνα για επιβίωση και δίνει στη ζωή του ανθρώπου κουράγιο, παρηγοριά και ηθικές απολαβές.
 

Ο Αγώνας για επικράτηση και επιβίωση είναι επιβεβλημένος γιατί τα Μέσα και τα Αγαθά απαραίτητα για την ύπαρξη του Ανθρώπου ποτέ δεν είναι επαρκή για όλους. Οι ανάγκες των ανθρώπων είναι παραπάνω από των ζώων που αρκούνται στα στοιχειώδη της επιβίωσης. Ο Άνθρωπος έχει ανάγκες κοινωνικές, πνευματικές, ηθικές, ατομικές που απαιτούν Ελεύθερο χρόνο. Ο Ελεύθερος χρόνος είναι το μεγαλύτερο και πολυτιμότερο αγαθό. Το Κεφάλαιο ( το αδιάθετο εισόδημα ) επιτρέπει στον ιδιοκτήτη του πιο εύκολη τη χρήση και απόλαυση αυτού του αγαθού αν φυσικά κάτι τέτοιο είναι η επιλογή του. Κανένα άλλο αγαθό δεν ισοφαρίζει την απώλεια του βασικού αυτού αγαθού του Πολιτισμένου Ανθρώπου: την εξαφάνιση της ποσότητας και ποιότητας της ιδιωτικής του Ζωής. Άνθρωπος χωρίς ή με ελάχιστο Ελεύθερο χρόνο είναι σίγουρο ότι είναι στο χαμηλότερο και κρίσιμο σημείο του αγώνα για επιβίωση, είναι στο επίπεδο του Δούλου λίγο πιο πάνω από το Ζώο. Σε αυτό το επίπεδο θέλουν να σπρώξουν τούς ανυποψίαστους παραγωγικούς ανθρώπους οι παρασιτικοί επίβουλοί τους για να γίνουν αυτοί κυρίαρχοι όλο και περισσότερου ελεύθερου χρόνου και οι υπόλοιποι να μην έχουν καθόλου, να είναι εύκολα πλέον υποχείριά τους με μηδενικές αντιστάσεις διαφυγής. Κανονικοί Δούλοι. Ταξική κοινωνία με αέναη πάλη μεταξύ των Τάξεων. Μια πραγματικότητα και Αλήθεια που ανέκαθεν υπήρξε, υπάρχει και θα υπάρχει. Οποιαδήποτε άλλη ιδεολογία απλά είναι παραμύθια, βάλσαμο στον καημό και πόνο των καταπιεζόμενων για να τούς βοηθάει να κοιμούνται μακάρια όρθιοι - και να δουλεύουν ακατάπαυστα για τις ανάγκες άλλων.

 

  
 
 
Η αντικειμενική αξία των αγαθών ή υπηρεσιών καθορίζεται απο τον γνωστό νόμο της προσφοράς και της ζήτησης. Υπάρχει και η υποκειμενική αξία των αγαθών και υπηρεσιών που καθορίζεται απο τη Γνώμη και τη Μόδα ( όπου Μόδα εννοείται η κατευθυνόμενη γνώμη που τυφλά ακολουθεί ο συρμός ) Η επιτυχία καθορίζεται στο να μπορέσεις να πουλήσεις όσο μπορείς ακριβά κάτι που αγόρασες όσο μπόρεσες φτηνά και να πληρωθείς για αυτή σου την προσπάθεια σε κάτι που αντικειμενικά πλέον έχει αξία ( για να κερδίσεις έτσι τα μέγιστα ). Εφαρμόζεται για άλλη μια φορά το Σιαμαίο Δίδυμο της Πίστωσης και Κερδοσκοπίας και το παιχνίδι παίζεται στο πώς θα βρείς ή να δημιουργήσεις αγαθό ή υπηρεσία με χαμηλό κόστος που οι άλλοι θα αγοράσουν οπωσδήποτε καταβάλλοντας ακριβό αντίτιμο. Οι Παράσιτοι το έχουν καταφέρει με την Φιλοσοφική τους Λίθο να δουλεύει στο έπακρο ( εκτυπωτικές μηχανές νομισματοκοπείων - δίκτυα υπολογιστών ) δημιουργούν χρήμα που στοιχίζει ελάχιστα ( χαρτί, μελάνια, ρεύμα, λίγα εργατικά σε τραπεζικούς υπαλλήλους ) και το πουλούν ( δανείζουν )  πανάκριβα ( τόκοι ) εκμεταλλευόμενοι την τάση του Ανθρώπου για εύκολη και ακόπιαστη ζωή. Το έχεις ανάγκη; Το ποθείς; Ήρθε η ώρα να το αποκτήσεις χωρίς να αγωνιστείς, χωρίς να στερηθείς και να αποταμιεύσεις. Απλά δανείσου χαρτιά ( χρήματα δηλαδή - το μέσο εκπλήρωσης των πόθων σου - όπως έχουν καταφέρει οι παράσιτοι να καθιερώσουν ) και ξεπλήρωσε πάλι με χαρτιά βάζοντας για ενέχυρο και εγγύηση το υπάρχον αδιάθετο εισόδημά σου ( δηλαδή το ήδη υπάρχον στην ιδιοκτησία σου Κεφάλαιο, συνήθως ακίνητο το οποίο είναι πραγματικός πλούτος ). Το αποτέλεσμα είναι το λογικά αναμενόμενο: όλοι να δανείζονται ακολουθώντας τη Μόδα του συρμού ( προσδίνοντας στην υπηρεσία του δανεισμού μεγάλη αξία ) και τα δάνεια αυτά ( χαρτιά τυπωμένα που πρέπει να επιστραφούν ) απλά  ξαναδανείζονται ( εφόσον όλοι είναι δανεισμένοι το ήδη κυκλοφορών χρήμα δεν επαρκεί οπότε αναγκαστικά πρέπει να πέσει ολοένα και περισσότερο στη κυκλοφορία πάλι με το ίδιο τρόπο - δημιουργία χαρτιών στο ρόλο χρήματος και την προώθηση τους με τον συνεχή δανεισμό ). Ο κύκλος αυτός ρίχνει όλο και περισσότερα τυπωμένα χαρτιά σε κυκλοφορία ( το υποτιθέμενο χρήμα ) με αποτέλεσμα τον ολοένα αυξημένο Πληθωρισμό ( αυξημένες τιμές σε αγαθά και υπηρεσίες ). Λογικό είναι ότι σε τέτοιο περιβάλλον το ποσοστό των χρεοκοπιών ( αρπαγή του εισοδήματος - Κεφαλαίου των Πιστωμένων από τούς Πιστωτές ) αυξάνεται στη μονάδα του χρόνου δημιουργώντας στρατιές από αποτυχημένους και αποπροσανατολισμένους που γίνονται πλέον δούλοι σε αυτούς που τούς έβγαλαν στο δρόμο ( τραπεζικό σύστημα, πολιτικοί συνάδελφοι και συνεργάτες τους ). Απλά κατάφεραν να τούς πουλήσουν χαρτιά και να τούς πάρουν ( αρπάξουν ) για αντάλλαγμα τον Ελεύθερο χρόνο τους και τα Κεφάλαια τους ( ακίνητα που έβαλαν για εγγύηση ) - και έτσι να τούς εξαγοράσουν και να τούς κάνουν δούλους τους. Όλες οι χρηματοοικονομικές υπηρεσίες ( τράπεζες, χρηματιστήριο, κ.α. ) έχουν λόγο ύπαρξης την υφαρπαγή και μεταφορά του Πλούτου από τούς πολλούς στους λίγους. Αυτό κι αν είναι επιτυχής εμπορική συναλλαγή..!!! Ο αγώνας για επικράτηση δεν έχει έλεος για τούς αγαθούς, ανόητους, ανυποψίαστους και τεμπέληδες ονειροπαρμένους ιδεαλιστές. Όσο υπαρχουν πρόβατα θα υπάρχουν λύκοι.

  Μία μορφή αγώνα είναι να πουλάς την εργασία σου και τις υπηρεσίες σου. Το δύσκολο σε αυτή τη περίπτωση είναι να καθιστάς τον εαυτό σου όσο γίνεται ανταγωνιστικό γιατί αυτός που θα σε μισθώσει θέλει να βγάλει από σένα το μεγαλύτερο δυνατόν κέρδος. Το Σιαμαίο Δίδυμο πίστωσης και κερδοσκοπίας επαληθεύεται και εδώ. Ο εργοδότης πιστώνει ( καταβάλλοντας μισθό στον εργαζόμενο ) ευελπιστώντας να κερδοσκοπήσει ( να δημιουργήσει υπεραξία στην εργασία του μισθωτού - εργάτη - υπαλλήλου ). Το συμφέρον και των δύο είναι κοινό. Χωρίς το κίνητρο του Κέρδους ο Επιχειρηματίας δεν έχει λόγο να επιχειρήσει και κατ' επέκταση να μισθώσει προσωπικό. Η επιτυχημένη επιχείρηση είναι βασισμένη σε αξιόπιστους εργάτες - υπαλλήλους - συνεργάτες και εξασφαλίζει την επιβίωση όλων.  

 

  
 
Η Επιχείρηση είναι μια ομάδα σε δράση. Ο επιχειρηματίας αγωνίζεται σαν υπεύθυνος αρχηγός, να κρατήσει στη ζωή και να προαγάγει την επιχείρηση του και από την επιτυχία του αυτή εξαρτάται η αμοιβή των εργαζομένων, η εξυπηρέτηση των πελατών - καταναλωτών και η δική του επιβίωση. Το προσωπικό πρέπει να είναι ενταγμένο μέσα στίς ευθύνες της παραγωγικής και λοιπής διαδικασίας και να θεωρεί την τύχη του συνυφασμένη με την καλή ή κακή πορεία της επιχείρησης. Επιβίωση της επιχείρησης σημαίνει συνεχή ισσοροπία στα έσοδα - εξοδά της με παρουσία κερδών ( έστω οριακών ) έτσι ώστε η ανά πάσα στιγμή ρευστοποίηση των αγαθών της ( παγίων και αποθηκευμένων εμπορευμάτων ή προϊόντων ) να καλύψει το κόστος της ( λειτουργικά έξοδα και τυχόν χρέη ) πράγμα καθόλου εύκολο γιατί ο ανταγωνισμός είναι αδυσώπητος. Απόδειξη ότι πολλές επιχειρήσεις κλείνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα εφ'όσον δραστηριοποιηθούν, οι περισσότερες που φυτοζωούν και οι λίγες που ευημερούν ( και αυτές σπάνια μόνιμα ). Ο επιχειρηματίας είναι ήδη συνυφασμένος με την επιχείρηση του και όχι τόσο το φαινομενικό κίνητρο του κέρδους όσο ή συναίσθηση των ευθυνών και ο κίνδυνος να " κλείσει η επιχείρηση " είναι το βαθύτερο βιολογικό κίνητρο που τον αναγκάζει να στέκεται άγρυπνος συντονιστής των οικονομικών, τεχνικών και εκτελεστικών εργασιών της επιχείρησης του. Ίσως η σπουδαιότερη ευθύνη είναι η τεχνική και ο τρόπος της είσπραξης. Μόνο αν ολοκληρωθεί σε μετρητά και αμέσως ( σίγουρη πληρωμή ) είναι επιτυχής μια συναλλαγή. Η πίστωση σπάνια είναι επιτυχής συναλλαγή και οδηγεί στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων σε αποτυχία ( χρεοκοπία ). Ο επιχειρηματίας δελεάζεται απο τον νόμο των Σιαμαίων, Πίστωσης και Κερδοσκοπίας και κάτω από το καθεστώς του έντονου ανταγωνισμού προσπαθεί να προσελκύσει πελάτες με το να τον εφαρμόσει (να πουλήσει με πίστωση ). Ο πιστωμένος όμως δεν έχει λόγο να είναι συνεπής και εκτός εαν υπάρχουν εκβιαστικές δικλείδες ασφαλείας οι πιθανότητες να εκπληρώσει το χρέος του είναι μηδαμινές. Αυτή η τακτική ( της πίστωσης ) είναι από μόνη της μία ολόκληρη τέχνη και μόνο όσοι την κατέχουν έχουν επιτυχία ( οι λεγόμενοι τοκογλύφοι δεν είναι παρά τεχνίτες της πίστωσης.. ) . Ακόμα τράπεζες και κράτη έχουν πέσει έξω απο παρακινδυνευμένη πιστωτική εξάπλωση.
 
 
 

"Ο ΔΑΝΕΙΖΩΝ ΚΑΝΕΙ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ Ο ΧΑΡΙΖΩΝ ΑΧΑΡΙΣΤΟΥΣ"
 

Σπάνια θα δανειστεί ο υπεύθυνος, δυνατός, σχολαστικός, εγκρατής, υπομονετικός, ταπεινός, ολιγαρκής, πειθαρχημένος, επιφυλακτικός, εργατικός. Εύκολα και συχνά θα δανειστεί ο τεμπέλης, ο ανίκανος, ο αθώος, ο ανυποψίαστος, o επιπόλαιος, o ονειροπόλος, o φαντασμένος, o αχόρταγος, o επιδειξίας, ο όσα πάνε και όσε 'ρθούνε, ο ωχ αδελφέ, ο έχει κι'αύριο ο Θεός, ο έτσι και αλλιώς χαμένος, ο όλοι για μένα και εγώ για κανέναν, ο ξοφλημένος, ο ελαφρόμυαλος, ο κακομαθημένος. Όποιος ωθούμενος από ανθρωπιστικά αισθήματα δανείσει ( πιστώσει - βοηθήσει ) ανιδιοτελώς μόνο και μόνο να κερδοσκοπήσει στην εκτίμηση και αγάπη των συνανθρώπων του ( που προσπαθεί τελικά να ανακουφίσει με τη βοήθεια του αυτή), σύντομα τελικά ανακαλύπτει ότι θα χάσει τα δανεισμένα σύν και τούς ίδιους τούς φίλους του ( που τον αποφεύγουν για να γλιτώσουν την αποπληρωμή των δανεικών ). Αν ακόμα χειρότερα χαρίσει ( δωρίσει - δανεικά και αγύριστα ) τότε είναι σαν να τα πέταξε στους πέντε ανέμους γιατί ποτέ δεν θα λάβει ένα χέρι βοηθείας αν ποτέ ατυχήσει και έρθει και αυτός σε θέση ανάγκης. Μήν δανείζεσθαι, μην δανείζετε, μήν χαρίζετε και μήν χαρίζεσθαι. Ο σώζων εαυτώ σωθείτω ( Ο καθένας ας σώσει τον εαυτό του αν μπορεί γιατί βοήθεια απ'αλλού δεν υπάρχει...)

ΑΡΓΙΑ ΜΗΤΗΡ ΠΑΣΗΣ ΚΑΚΙΑΣ

Ο Παραγωγικός Άνθρωπος ξεχωρίζει απο αυτούς που εχουν διαλέξει τον παρασιτισμό σαν μέσο επιβίωσης.. δουλεύει με μεράκι, όρεξη, υπευθυνότητα, δεν φοβάται την κούραση και έχει μεγάλη υπομονή και επιμονή.. επιτυχγάνει τούς στόχους που θέτει και είναι μεθοδικός και ευέλικτος.. αναγνωρίζει ότι η ζωή δεν του χαρίζεται και πρέπει να παλέψει γι'αυτή.. είναι αρκετά έξυπνος να καταλάβει τα λάθη του έγκαιρα και πολύ ταπεινός για να τα παραδεχτεί και να αναλάβει και την ευθύνη τους.. ο Παραγωγικός Άνθρωπος αγαπά όλες τίς "μικρές και ασήμαντες χαρές της ζωής" ( αυτές που οι άλλοι απαξιούν να γευστούν) γιατί είναι ολιγαρκής και βολικός.. είναι υπερήφανος και δύσκολα ζητά βοήθεια γιατί προνοεί πάντα για τυχόν δύσκολες στιγμές.. είναι τίμιος και παρόλο που του δίνεται η ευκαιρία να εκμεταλευτεί τον συνάνθρωπό του,δεν το κάνει.. είναι υποψιασμένος για την αναλγησία των άλλων και πάντα είναι καχύποπτος σε παχιές υποσχέσεις και κολακίες.. δίνει αξία στη περιουσία των άλλων ανεξαρτήτως μεγέθους που κερδίθηκε με κόπο γιατί και ο ίδιος είναι στην διαδικασία αυτή.. δεν εντυπωσιάζεται εύκολα απο υλικά εφήμερα αγαθά αλλά αναζητά αυτό που το χρήμα δεν αγοράζει (το ανεκτίμητο).. τέλος γνωρίζει ότι..

Η ΜΑΤΑΙΔΟΞΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΑΜΑΡΤΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ

και ότι..

Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΤΗ ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΕΙΑ ΣΤΗ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΑ ΕΝΑ ΜΟΝΟ ΒΗΜΑ..

 

Πίσω στη Κεντρική σελίδα mycomics.gr